Байгаль орчин, аялал жуучлалын яам байгуулагдсны 30 жилийн ой энэ өдрүүдэд тохиож байна. Эх орныхоо байгаль, ан амьтныг хамгаалах их үйлсэд зүтгэж яваа эх орончдын төлөөлөл болох Ж.Төмөрсүхтэй уулзаж ярилцсан юм. Тэрбээр 31 жил байгаль хамгаалагчаар ажиллаж байгаа бөгөөд өдгөө Улаан тайгын Улсын тусгай хамгаалалттай газрын хамгаалалтын захиргааны даргаар ажиллаж буй. Ингээд түүний ярилцлагыг хүргэе.
-Та МУИС-ийн байгалийн ухааны тэнхмийг 1987 онд төгссөнөөс хойш байгаль хамгаалчаар 31 жил ажиллаж байгаа юм билэээ. Таныг байгаль хамгаалагчаар ажиллаж эхлэх үед хүндрэл бэрхшээлтэй ямар зүйл байв?
-Намайг их сургууль төгсөх жил Хөвсгөлийн тусгай хамгаалалттай газар нутгийн хамгаалалтын захиргааны газар дөнгөж байгуулагдсан. Өмнө нь Хөвсгөл нуурыг хамгаална, хамгаалахгүй гэж олон удаа яригдсны эцэст хамгаалах нь зүйтэй гэж шийдсэн юм билээ. Тэр үед Байгаль орчин, аялал жуучлалын яам байгуулагдаагүй байсан үе. Харин Ойн модны аж үйлдвэрийн яам гэж байлаа. Яамны томилолтоор Хөвсгөл нуурын хамгаалалтын захиргааны газарт ажиллах даалгавар авсан нь энэ. Би амьдралынхаа 25 жилийг Хөвсгөл нуурыг хамгаалахад зориулсан. Байгаль хамгаалагчаас эхлээд мэргэжилтэн, хяналт хариуцсан мэргэжилтэн, байцаагч, даргаар нь ажиллаж байгаад 2012 оноос Улаан тайгын Улсын тусгай хамгаалалттай газрын хамгаалалтын захиргаа буюу Дархадын хотгорын уул, тайгыг хамгаалах газар шинээр байгуулагдах үеэс даргаар нь ажиллаж байна. Хөвсгөл нуурыг хамгаалах шийдвэр гаргасан нь тухайн үеийн хамгийн зөв шийдвэрт тооцогддог. Учир нь, тухайн үед энэ бүс нутагт үйл ажиллагаа явуулдаг үйлдвэрүүд Хөвсгөл нуурын экосистемд сөрөг нөлөө үзүүлдэг байсан юм билээ. Хатгал суман дахь модны үйлдвэрүүдээс гадна ноос угаах үйлдвэрүүд нуур руу бохироо цутгадаг байлаа. Мөн усан онгоцоор нефть, автомашин тээвэрлэнэ. Тэр битгий хэл нуурын баруун эрэгт Уран дөш, Хүрэн хааны орд гээд бордооны орд нээж, төмөр зам тавихаар төлөвлөлт хийгдэж байв. Өөрөөр хэлбэл, биднийг ажлаа авахад Хөвсгөл нуурын баруун эргийн уулыг нураах гэж Орос-Монголын хамтарсан баг ажиллаж байсан. Яг энэ үед Байгаль орчны яам байгуулагдсан. Дээр нь сэтгүүлчид дуу хоолойгоо хүргэж эхэлсэн. Ц.Балдорж сэтгүүлч “Далай ээж цаазын давцанд”, Буриадын алдартай сэтгүүлч, зохиолч хүртэл “Дэлхийд ганцхан Байгаль нуур” гээд алдартай нийтлэлээ бичиж байлаа. Хэдийгээр дээрх ордыг ашиглах нь улс орны хөгжилд тустай ч Хөвсгөл нуурын экосистемд аюултай гэж салбар яамны зүгээс эсэргүүцсэний ачаар 1986-1990 гэхэд Орос-Монголын хамтарсан багийг татан буулгасан. Татан буулгахад хоёр зүйл нөлөөлсөн л дөө. Эхнийх нь сая хэлсэн зүйл. Нөгөөх нь ардчилсан тогтолцоонд шилжих үед томоохон үйлдвэрүүд татан буугдсан. Энэ нь ч бас нөлөөлсөн. Одоогийн Хатгал сум тухайн үед 6000 гаруй хүн амтай тосгон байлаа. Орд хаагдснаар хүн амын олонх нь Мөрөн рүү нүүсэн. Гэтэл иргэд “Хөвсгөл нуурын захиргааг татан буулга, иргэдийн амьдрал хэцүүдлээ” гэж 10 гаруй жил эсэргүүцсэн. Эргээд харахад Хөвсгөлийн тусгай хамгаалалттай газар нутгийн хамгаалалтын захиргааны газрын ажилчид, БОАЖЯ-ны хүчин чармайлтын үр дүнд Хөвсгөл нуур аврагдсан юм болов уу. Энд нэг зүйл нэмж хэлэхэд, НҮБ-ын санхүүжилтээр БОАЖЯ-нд “Алтай саяны төсөл” хэрэгжих үед би хамтарч ажилласан юм. Эндээс Хөвсгөл аймгийн газар нутгийн 50 дугаар өргөрөгөөс хойших газар нутагт уул уурхайн үйл ажиллагаа явуулахыг хориглосон юм. 2009-2014 онд таван жилийн хугацаатай хориглож, орон нутгийн тусгай хэрэгцээнд авсан гэсэн үг. Энэ бол Монголын түүхэнд байгаагүй шийдвэр. Дараа нь 2014 онд хүчинтэй хугацаа дуусах үед манай Улаан тайгын УТХГХЗ-наас хугацааг нь 25 жилээр сунгах хүсэлт гаргахад БОАЖЯ-ны удирдлагууд дэмжсэн. Үүний хүчинд аймгийн ИХТ-аас 25 жилээр сунгах шийдвэр гаргасан юм. Зарим аймгийн нутаг дэвсгэр уул уурхайгаас болж ямархуу хүндрэлтэй байгаа билээ. Гэтэл манай аймаг 57 сая га талбайгаа тусгай хамгаалалтад авсан. Өмнө нь ашиглалт, хайгуулын 44 тусгай зөвшөөрөл олгосон байсан. Эдгээрийг 2009 оны шийдвэрээр хугацааг нь сунгахгүй байсаар одоо нэг ч зөвшөөрөл байхгүй. Гайхалтай байгаа биз. Манай аймаг шиг газар нутгаа орон нутгийн болон Улсын тусгай хамгаалалтад авсан газар байхгүй.
-Байгаль хамгаалагчид үүрээр гараад шөнө дөлөөр гэртээ ирэх энүүхэнд. Заримдаа хулгайн модчин, хууль бус анчидтай нүүр тулгардаг гэхээр эрсдэлтэй, бас хэцүү ажил гэдэг нь ойлгомжтой. Үүнд амьдралынхаа 31 жилийг зориулахад юу нөлөөлсөн бэ?
-Энгийн хүний нүдээр харвал ойлгоход хэцүү л дээ. Юун цагдаа, юун хилийн цэрэг. Маш хэцүү ажил. Энэ ажлыг нэгдүгээрт, дур сонирхолтой хүн, хоёрдугаарт, сэтгэлтэй хүн хийдэг. Байгаль хамгаалагчид байгалиа хамгаалсныгаа цалин авахын төлөө хийлээ гэж боддоггүй. Надаас эхлээд манай хамт олон ингэж боддог. Бидний сарын цалин 400 мянган төгрөг. Гэхдээ бид хэзээ ч цалингаа нэмүүлье гэж жагсаагүй, гомдоллоогүй. Энэ хэмжээний мөнгийг таксинд явахад л хэдхэн хоногийн дотор олчихно. Гэтэл бид бүтэн сар уул, хадаар тэнэж байж ийм хөлс авдаг. Гэхдээ үүндээ сэтгэл хангалуун байдаг. Яагаад гэвэл бид эх орноо, байгаль дэлхийгээ хамгаалж байна. Нөгөөтэйгүүр, байгалийн ажил хүнийг өөртөө маш их дурлуулж, татдаг. Өөрөөр хэлбэл, тэр согоо маань янзаглсан болов уу, хулгайн анчны өгөөш болчихоогүй байгаа гэдгээс эхлээд сэтгэлд үргэлж хадаатай явдаг. Ийм бодол сэтгэлд тээглэж явсаар сүүлдээ үүндээ хүлэгддэг. Өглөө гараад шөнө гэртээ ирнэ гэсэн ойлголт бидэнд байхгүй. Хамгийн багадаа 3-5 өдөр уул, хадаар явна. Би гэхэд залуу байхдаа 290 гаруй хоног ууланд амьдарч байлаа.
-Олон сараар явах үед эхнэр, хүүхэд чинь дургүйцэхгүй юү?
-Эхнэр маань Архангай аймгийн Их тамир сумынх. Айлын эрх танхил охиныг хайрлана, халамжилна гэж авч суусан хэрнээ нус, нулимсыг нь их барсан даа. Олон хоногоор явахаар дөрвөн хүүхдээ эхнэр маань л халамжилна. Бүсгүй хүн уулын мухарт дөрвөн хүүхэдтэй хоцрох юу нь сайхан байх вэ. Бараг 10 сар шахуу явж ирээд хэд хоночихоод буцах гэтэл хүүхдүүд цулбуурнаас зуураад уйлалдчихсан. Тэгэхээр нь цулбуураа шувт татаж аваад эргэж ч харалгүй мод руу орсныхоо дараа эргэж хараад нулимсаа арчиж байлаа. Иймэрхүү зүйл зөндөө тохиолдож байсан. Эхнэр маань эхний хэдэн жил их уурлаж, бухимддаг байлаа. Сүүлдээ “Энэ хүнд яаж ч хэлээд нэмэргүй. Уул руугаа явах нь тодорхой” гэж бодсон байх. “Чи хэзээ явахаа битгий хэл. Чимээгүй л явж бай” гэж хэлсэн юмдаг.
-Нэг талаасаа байгаль хамгаалах нь хувь хүний соёл, ёс суртахуунтай салшгүй холбоотой. Ар гэрээ орхих хэмжээний эрсдэл, зориг гаргаад ажлаа хийх үед арагшаа сэтгэл хорогдоно биз.
-Яг ийм бодол өдөр бүр сэтгэл дотор эргэлддэг байсан. Одоо ч тэр мэдрэмж унтраагүй байна. Явж байгаа зориг нь тэр боловч явснаас хойших сэтгэл хорогдох шалтгаан нь ар гэр шүү дээ. Гэхдээ ийм сэтгэлдээ автах юм бол байгаль хамгаалагчаар ажиллах хэрэггүй. Нэгэнт энэ замыг сонгосон бол ажиллах л хэрэгтэй. Үүний тулд гэртээ байх хугацаандаа түлээ түлшээ хангалттай бэлтгэхээс эхлээд бүхий л шаардлагатай зүйлээр нь хангах хэрэгтэй. Ийм байхад сэтгэл зовних нь арай бага. Олон сар, өдөр яваад гэртээ ирэхдээ их айна аа. Юу болсон бол, яасан бол гээд л. Ядаж харилцаа холбоо хөгжөөгүй байсан үе. Холоос дурандаж дурандаж очно. Очих замдаа “Яаж буцаж явна даа” гэж зүрх алдана. Тиймдээ ч харих замдаа морио аргамжиж үлдээдэг заль хэрэглэдэг болсон. Уул руу буцах үедээ хээрээс морио барьж аваад явна. Тэгэхгүй бол гэрийн гаднаас морьдвол хүүхдүүд уйлалдаад явуулахгүй шүү дээ. Дээр нь дурангаас өөр “зэвсэггүй”. Ууланд олон хоног ажиллах үед үер, усны аюул болно, цасан шуурга шуурна, араантантай нүүр тулна, уул, хаднаас унана, морио алдах гээд олон эрсдэлтэй нүүр тулгардаг. Энэ бүхэнтэй зохицох нь тайгын хууль. Тайгад үүнээс өөр ямар ч хууль хэрэгжихгүй.
-Иргэдийн 20 хувь нь байгаль хамгаалах ажлыг эсэргүүцэж, 80 хувь нь дэмждэг гэж та хэлсэн. Байгаль хамгаалагчдын амь нас, эрүүл мэндэд заналхийлсэн тохиолдол бий юү?
-Өмнө нь хүний ааш араншин сайхан байж. Одоо үед араатан, амьтнаас илүү хүнээс айдаг болж. Ууланд хүний бараа харагдвал сайн ажиглаж, шинжиж байж уулзана. Ямар санаа, бодолтойг мэдэхгүй шүү дээ. Ийм үед бидний амь нас, эрүүл мэнд эрсдэлд орохгүй гэх баталгаагүй. Ядаж хоёулаа эргүүл хийх хэрэгтэй. Харилцаа холбооны төхөөрөмжийг сайжруулах ёстой. Эрсдэлийн хувьд 1994 онд нууранд тавьсан торыг нь хураалаа гэж манай нэг байгаль хамгаалагчийг хутгалсан хэрэг гарсан. Азаар морин чарга нь айлын гадаа очсоноор Батжаргал маань амь аврагдсан. Үүнээс гадна амь насыг нь хороосон, машинаар чирсэн, гар, хөлийг нь хугалсан олон хэрэг гарсан. Даанч энэ бүхэн нь тэгс ингэс гээд дарагдсан даа.
-Байгаль хамгаалагчид хулгайн анчинтай таарвал ямар тактик хэрэглэдэг юм бэ. Үйлдлийг нь баримтжуулж, баривчлах уу. Эсвэл отолт хийж баривчлах уу?
-Аль болох хүчирхийлэлд хүргэхгүй байх арга хэмжээ авна. Үүний тулд нарийн тактик хэрэглэдэг. Эхлээд аль нутгийн, ямар хүн бэ гэдгээс тухайн хулгайн анчинд үнэлэлт өгнө. Тэгж байж очих эсэхээ шийддэг. Очихгүй бол баримтыг нь араас нь цуглуулах, өмнө нь отолт хийх, эсвэл олны өмнө гарч ирэхээр нь баривчлах гээд олон арга бий. Энэ бүхнийг байгаль хамгаалагч өөрөө зохицуулж, ямар тактик хэрэглэхээ шийддэг. Нэг удаа Модотын шанаа гэдэг газарт таван морьтой хүнтэй замд таарсан юм. Сэжиг бүхий санагдахаар нь машинаа түрүүлж явуулаад өөрөө ард нь үлдсэн. Хажуугаар морьтой хүмүүс өнгөрөх үед нь хоёр морьных нь тамгыг тогтоочихлоо. Дараа нь хавь ойрын айлуудад тийм тамгатай морь бий эсэхийг судалсан. Тэгж, тэгж сэжиг бүхий нэг айлд ороод “Ууланд ийм тамгатай хоёр морь уяатай байна. Цулбуурандаа орооцолдсон байхаар нь хазаарыг нь аваад тавьчихлаа” гэж хэлтэл айлын авгай “Хүүе, манай морь байна. Хотоос хүмүүс ирээд анд явсан юм” гэж ам алдсан. Маргааш нь анчдыг харих үед нь отолт хийж баривчлахад бор гөрөөс агнасан байсан. Энэ байтугай юм болно оо.
-Мөр мөшгөх гэж айхтар шинжлэх ухаанд та нар яаж суралцдаг юм бэ?
-Тухайн хүний авьяас л даа. Хэнээсээ сурах вэ дээ. Өөрсдөө сурсан зүйлээ шинэ залуустаа зааж өгнө. Олон жилийн ажлын туршлага юм даа. Манай байгууллагад яггүй сайн мөрч залуу хэд хэд бий. Би ч тэдний тоонд орно. Хулгайн анд явж болзошгүй айлын адууны туурайн мөрийг андахгүй гэвэл чи итгэх үү.
-Бүгдийг нь үү?
-Бараг л бүгдийг нь. Энэ хэдэн өдрийн өмнө, хэдэн цагт гишгэсэн мөр байна гэдгийг нэг хараад л шууд хэлж чадна. Хэдэн сарын дараа ч гэсэн адуун сүргийн дундаас хараад танина. Жишээлбэл, хэрээ мах зуучихсан нисч явахтай манайхан таарсан юм. Хэрэг бишидсэн байна гэж таамаглан мод руу ортол бараг 20-иод хоногийн өмнө алагдсан бугын сэгтэй таарсан юм. Мөр хайлаа. Гэтэл нэг гутлын мөр олдов. Олдох олдохдоо ямар мөр байсан гэхээр гутлынхаа улыг мотоциклын дугуйны олгой хаймераар уллачихсан байж таарсан. Энэ сэжмээр хайсаар дөрвөн өдрийн дараа хулгайн анчинг олсон юм даа. Тэгэхээр байгаль хамгаалагчид зөвхөн байгалиа хамгаалдаг биш хилийн цэрэг, цагдаа, прокурор, гал сөнөөгч гээд маш олон ажил давхар хийдэг болж таарч байгаа биз.
-Зөрчлийн тухай хууль мөрдөгдөөд багагүй хугацаа өнгөрлөө. Энэ хууль байгаль орчныг хамгаалж байгаа та бүхний ажилтай хэр уялдаж байна вэ?
-Байгаль орчны тухай хууль олон удаа өөрчлөгдсөн. Гэхдээ сайжирсан уу гэхээс дордсон зүйл байхгүй. Зөрчлийн тухай хууль салбарын тухай хуультай тэр дундаа бидний ажилтай нэг их уялдаж өгөөгүй юм болов уу. Суурин газарт амьдарч байхад байгаль орчны хууль, тогтоомжийг зөрчсөн үйлдэл гарахгүй. Хаана, хэзээ үйлдэгддэг вэ гэхээр тусгай хамгаалалттай бүс нутаг, эзгүй ууланд л зөрчил гардаг. Манай Улаан тайга гэхэд газарт утасны ямар ч сүлжээ байхгүй. Бид ийм нөхцөлд Хөвсгөлийн гурван тайгын дархан цаазтай газрыг хамгаалдаг. Машин байтугай морь хүртэл хүрч чаддаггүй газар гээд боддоо. Явганаар эсвэл цаагаар очно. Ингэхдээ дөрвөн өдөр явах шаардлагатай. Гэтэл Зөрчлийн тухай хуулиар тухайн зөрчлийг илрүүлснээс хойш 24 цагийн дотор прокурорт мэдэгдэх ёстой. Энэ ямар ч боломжгүй. Ууланд хэн байх вэ. Зөрчил гаргагч этгээд, байгаль хамгаалагч хоёр л байна биз дээ. Гэрч хаанаас олох вэ. Зөрчлийг баримтжуулна гэхээр юугаараа баримтжуулах вэ. Манай 30 гаруй байгаль хамгаалчийн дунд зургаан ширхэг зургийн аппарат бий. Үүнийгээ дамжуулж хэрэглэдэг. Гар утасны камераар зураг авъя гэхээр олонх нь сүлжээ сайн барьдагаар нь Жи-Мобайлын антеннтай утас барьдаг. Энэ мэтчилэн зарим хууль, тогтоомж бодит байдалтайгаа уялдахгүй байна. Байгаль хамгаалах салбарт хууль, эрхзүйн шинэчлэл хийж байгаатай уялуулаад байгалийн гэмт хэргийг хянаж, шалгадаг эрх бүхий прокурорыг тусгай хамгаалалтын захиргааны газруудад ажиллуулах хэрэгтэй. Монголд 33 хамгаалалтын захиргаа, 102 тусгай хамгаалалттай газар бий. Тэнд гарсан зөрчлийг аймгийн ганц нэгхэн прокурор хянан шийдвэрлэхэд хүндрэлтэй.
-Байгаль орчин, аялал жуучлалын яамны 30 жилийн ой тохиож байна. Яам байгуулагдснаар байгаль хамгаалах ажилд эерэгээр нөлөөлж чадсан уу?
-Суурь бодлогыг тодорхойлох яамтай болсноор тогтвортой ажиллах боломж бүрдсэн. Тэр дундаа тусгай хамгаалалтын бүс нутагт авах арга хэмжээг салбар яамны зүгээс эрчимтэй дэмжиж ирсэн. Үүний үр дүнд Монгол Улсын нийт нутаг дэвсгэрийн 18 хувийг тусгай хамгаалалтад авлаа. Цаашид энэ хэмжээг 30 хувьд хүргэхээр зорьж байгаа юм билээ.
-Яамны зүгээс байгаль хамгаалагчдаа дэмжих тал дээр ямар бодлого баримталж ажилладаг вэ. Сэтгэл хангалуун байж чаддаг уу?
-Өмнө нь зөвхөн ой хамгаалагч гэдэг статустай байсан. Харин одоо байгаль хамгаалагч буюу зөвхөн ой хамгаалах бус ан амьтан, нутаг усыг тэр чигт нь хамгаалах чиг үүрэгтэй болсон. Дээр нь хууль сурталчлах, хэрэгжүүлэх, судалгаа мониторинг хийх эрх, үүрэгтэй болсон. Түүнчлэн бидний цалин хөлс, хангамжийн асуудалд шат дараалж анхаарч байна. Өмнө нь төрийн үйлчилгээний албан хаагчаар цалинждаг байсан бол одоо төрийн захиргааны албан хаагчаар цалинжиж байна. энэ мэтчилэн дэвшилттэй зүйл олон бий. Ярианыхаа төгсгөлд Байгаль орчин, аялал жуучлалын яам байгуулагдсны 30 жилийн ойн мэндийг үе үеийн байгаль хамгаалагчид болон салбарын нийт ажилчдадаа хүргэе.
Эх сурвалж: Үндэсний шуудан
